Οι πολλοί γάμοι του Οκτωβρίου, το κάζο με τον ΟΠΕΚΕΠΕ και η επαναφορά της… χαρτοπετσέτας!

Όσοι είναι κοινωνικοί, έχουν μεγάλα σόγια και κατάγονται από χωριά, την ξέρουν τη συνθήκη του… φθινοπώρου, καθώς δεν συμβαίνει μόνο φέτος, αλλά εδώ και δεκαετίες. Στα χωριά, λοιπόν, όπου το κάλεσμα σε ένα γάμο γίνεται μαζικά, ο προγραμματισμός του κορυφαίου για κάθε οικογένεια γεγονότος, γίνεται πάντα από τον Οκτώβριο κι ως το τέλος των γιορτών των Χριστουγέννων και βέβαια γίνεται ένα χρόνο πριν. Γιατί; Μα επειδή είναι περίοδος όπου πέφτουν οι επιδοτήσεις, οι λογαριασμοί έχουν γεμίσει (άσε βέβαια που σε ορισμένους ξεχείλωσαν κιόλας) κι έτσι οι άνθρωποι μπορούν να ανταπεξέλθουν στους δύο και τρεις γάμους που μπορεί να είναι καλεσμένοι μέσα στην εβδομάδα. 

Όλα αυτά προ… Κοβέσι και σκανδάλου ΟΠΕΚΕΠΕ! Τώρα που μπήκε ο "κλοιός" στον Οργανισμό και οι πληρωμές έχουν μετατεθεί επ’ αόριστον, με τους λογαριασμούς να έχουν "αραχνιάσει", μου λένε πως υπάρχει μαύρο κλάμα στην ενδοχώρα. 

Πολλοί όταν παίρνουν τα προσκλητήρια στα χέρια τους, τους λούζει κρύος ιδρώτας, μέχρι που κάποιοι θυμήθηκαν στα χωριά πως θα ξαναζήσουμε την εποχή της… χαρτοπετσέτας! 

Στα δύσκολα χρόνια μετά την μεταπολίτευση στη χώρα μας και βέβαια κυρίως στην Κρήτη, όταν άρχισε να μαζικοποιείται ο θεσμός των πολλών καλεσμένων σ’ ένα γάμο, άρχισαν από κάποιους συνήθως μίζερους, κακεντρεχείς και γρουσούζηδες των χωριών, να βάζουν αντί για χρήματα, χαρτοπετσέτες, θέλοντας να δείξουν μ’ αυτόν τον τρόπο είτε την απέχθεια τους προς το ζευγάρι και την οικογένεια, είτε να στείλουν μήνυμα ότι κακώς τους κάλεσαν στο γάμο και γι’ αυτό και τους «τιμούσαν» απαξιώνοντας τους. 

Ε, δεν είναι, λένε κάποιοι, μακριά η εποχή της χαρτοπετσέτας στους γάμους των χωριών, όχι από εμμονή ή από κακία, αλλά από φτώχεια!